In Nederland is partneralimentatie niet afhankelijk van de schuldvraag: door wie het huwelijk beëindigd wordt of wie er de oorzaak van is, is dus niet van belang.
Tijdens het huwelijk (en geregistreerd partnerschap) heeft de ene echtgenoot een onderhoudsverplichting ten opzichte van de de andere echtgenoot. Deze onderhoudsverplichting eindigt door het eindigen van het huwelijk(of geregistreerd partnerschap) tussen echtgenoten niet per definitie. De alimentatieplicht vloeit voort uit de lotsverbondenheid die aan het huwelijk / geregistreerd partnerschap ten grondslag ligt. Dit wordt geacht door te lopen na het einde van het huwelijk / geregistreerd partnerschap (scheiding). Hier sijpelt als het ware in door dat de keuzes die u tijdens het huwelijk maakte over rolverdeling, ook na het huwelijk voor u beiden gevolgen zullen hebben. Als de één tijdens het huwelijk niet of veel minder gewerkt heeft en inkomsten gehad heeft dan de ander, dan zal de ander na het huwelijk (soms deels of voor bepaalde tijd) in beginsel een onderhoudsbijdrage moeten voldoen zodat dit verschil zoveel mogelijk verkleind wordt.
Er is een wetsvoorstel door politieke partijen ingediend die een wijziging van het stelsel van partneralimentatie beogen. Deze is echter nog niet behandeld door de Tweede en Eerste Kamer, zodat deze ook nog geen wet zijn.
Een onderhoudsverplichting bestaat niet voor samenwoners, tenzij samenwoners dit zelf (zijn) overeengekomen, bijvoorbeeld in een samenlevingsovereenkomst of na de scheiding in een convenant/vaststellingsovereenkomst.
Mogelijk heeft u een vraag of wenst u een kosteloos adviesgesprek, neem dan gerust contact met ons op.